Godz. 0.40 – Wojna Światów

Z cyklu V. ROZWIESZONY POMOST WSZECHŚWIATA 5/2

Miliony świetlistych ogników zostały rozrzucone
po nieprzebranej pustce obumarłej z życia
przestrzeni jaką jesteśmy otoczeni wokoło
próżnia wypełniona przeróżnymi składnikami
zaś w jej wnętrzu zawieszona ziemska kula
na której istnieją wszystkie oznaki życia
wisi nieprzerwanie obracając się jak gdyby walczyła
odstraszając od siebie pasożyty które mogą
w niespodziewany sposób i bardzo szybko zaatakować
lecz nie tylko ziemia ma swoich wrogów
inne planety także prowadzą walkę o swój byt
być może jeszcze bardziej ostrą i gwiezdną
podobne cechy noszą w sobie ziemskie istoty
które także z dnia na dzień prowadzą walkę
lecz wszechświat który to wszystko otacza
nie prowadzi tak drobnych i małostkowych potyczek
ich walka – to walka międzygalaktyczna
zniweczyć albo podporządkować ją sobie

dla innych nie liczy się uczucie miłości
nie wiedza co to znaczy przyjaźń międzyludzka
nie odczuwają chęci pomocy drugim
nie mają ani duszy ani także ciała
dla nich ważna jest siła która wszystko niweczy
słabszy zostaje pochłonięty starty na proch
a jego gwiezdna masa zostaje rozrzucona
w przestrzeń planetarną na pożarcie innym
równie – żarłocznym gwiazdom co ich rywale
możemy zapanować w tym świecie walk i chaosu
Nie…bo jesteśmy tylko jako obserwatorzy
z zadartymi głowami do góry śledzimy
przyglądając się walce – stoimy patrząc
w zamyśleniu - aby następny cios
nie uderzył – w elipsowatą masę ziemi…


17.05....ubiegłe stulecie.

autor

kazap

Dodano: 2007-07-16 08:47:29

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie