Gonitwa za życiem

Szukam odpowiedzi na dręczące mnie pytania
Ciągła gonitwa i kolejne życia zadania.
Nie mam czasu by przystać i zastanowić się
Tylko dalej i dalej szukać tylko czego? – Nie wiem


Mam ochotę zatrzymać się
Gdy tak ciężko i trudno nieraz jest.
Ale nie mogę bo każdy zaczyna poganiać mnie
I mówi że życie to taki trudny teraz test.


Nieraz nie mam siły by powstać po porażce
tak zamknąć się w sobie i płakać tylko tego chcę
Ale jednak walczę by odzyskać co straciłam
Lecz nie odnajdę dziewczyny którą już dawno porzuciłam.


Nie będę już mogła nią być.
Taką zamkniętą w sobie – przed wszystkim się kryć
Zmieniłam się nie do poznania
Sądzę że na lepsze – jestem takiego zdania.


Chciałabym by wszyscy żyli w zgodzie
Nie słyszeć jak na świecie jest źle.
Już od najmłodszych lat zaczynamy zabijać
Czy to normalne? Czy z tego można się śmiać?


Nie rozumiem dlaczego dopuszczamy się takich podłości.
Ciągła nienawiść w człowieku jest tyle złości
A gdzie ta miłość, przyjaźń i uszanowanie?
Znikła znajduje się gdzieś głęboko w sercu mego ranie.

autor

marruh

Dodano: 2007-08-30 15:57:49

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie