Górska Nimfa

Jak dziecko w pogoni za motylem,
biegiem za życia szczęściem.
Powstałam z górskiego potoku i ciepłego wiatru,
niosąc ludziom radość.
Niczym Nimfa niezauważalnie
błąkałam się między drzewami.
Z pieśnią miłości na ustach,
wytyczałam szlaki złotym sercom.
Splatałam ręce zakochanym,
rozpoczynałam nieśmiałe rozmowy nieznajomych.
Spełniając wytyczone zadania,
na wieki powróciłam do swej krainy.
Rozpływając się w porannej mgle...

autor

Zmyślona

Napisany: 2008-04-15 Dodano: 2009-01-18 14:56:30

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie