Gorzkie żale
Pod grubą kołdrą czasu
usypiam wszystkie żale
te które znam na pamięć
i których nie znam wcale
wszystkie co bolą bo żyją
i co umarły bym żyła
wszechmocne wszechobecne
w nich potęga i w nich siła
te małe i te olbrzymie
świadome i święcie niewinne
te celowane chociaż chybione
całkiem dorosłe a chytrze dziecinne
i te co były i które będą
w sen dziś wystrzelę kuszy cięciwą
niech zapadają w przestrzeń kamienną
a mi pozwolą być w końcu szczęśliwą
Komentarze (27)
Pięknie to ujęłaś z tym usypianiem, też bym tak
chciała... z serca dziękuję za ciepłe słowa i tak też
Cię pozdrawiam :))
Masz sposób na usypianie żalów? Zdradź go, proszę.
Pozdrawiam serdecznie.
uśpić żale.. dobry pomysł.. treść i forma - perfekt,
gratuluję :)
Zgadzam się z annaG. Pięknie. :)
Ja bym najchętniej wszystkie żale wyniosła na strych,
lub do piwnicy. Temat wiersza ciekawy, zawsze na
czasie. Wiersz nieregularny, często średniówka kuleje,
więc radziłabym dopracować./ to tak na marginesie/.
Bardzo ładnie napisany ze świetnym przekazem :)
znaleziony sposób na dręczące żale Wiersz bardzo ładny
bo jak złego zamyka w butelce.Wiersz żywy bo tylko
dziąłanie zależne od człowieka daje spokój i
szczęście Dobry Zostawiam:)
prześliczny wiersz :) życzę Ci żebyś była w pełni
szczęśliwa ;) pozdrawiam
I treść i forma świetne, bardzo dojrzały wiersz.
Bardzo ładny wiersz:)
jest dobry:) podoba mi się, każdy ma taką grubą kołdrę
. pozdrawiam serdecznie
Super uwypuklone metafory na powierzchni wiersza
płynącego lekkimi słowami pomimo smutku życiowej
prawdy...b.dobry wiersz..pozdrawiam
bardzo dobry wiersz
Uspij prosze i moje...piekny wiersz...:)
Co jak co..ale dla mnie to wiersz dnia.. M.