Gotujesz makaron, wino grzejesz...
Czasem piszemy wiersze dla tych, którzy nie zasługują... https://youtu.be/6UoNXz0Ox-g
Gotujesz makaron, wino grzejesz, że
W krąg zapach unosi się mdławy,
Aż kręci się w głowie. Więc w ramiona
twe
Się wtulam. I piję łyk kawy.
Kuchnia to herbata, makaron i czar...
Czy Armin, czy ty czar ten tworzysz?
Nie ufam latarni. Gdy gasisz jej żar
Chłód mokry zostaje na morzu.
Mam sznyty na sercu, że bluzgaj, lub
łkaj,
Lub lecz je czerwcową goryczą.
Rozsądek mi szepcze: "Już dość! Spokój
daj!"
Nie słucham i chcę go zakrzyczeć.
Rozłąka to żmija. Okrutny wąż ten
Jak kobra odpycha i nęci...
Już ranek, czas wstawać. To tylko był
sen.
Twój obraz już zblakł w mej pamięci.
Gotujesz makaron, wino w kuchni tej,
A z radia się sączy Nirvana.
Paskudny świat, ale... Mogę wcisnąć
"PLAY"
- Rozłąka ułoży go za nas.
Anna Szpilewska
(Tłumaczenie Michał Wodziński)
Oryginał :
* * *
Готуєш на кухні ти пасту й глінтвейн,
Від цього так млосно і п’янко, Я горнусь до
дужих, всесильних плечей, І кави беру
філіжанку.
Ти твориш на кухні і магію, й чай, Лиш
Armin заграє зрадливо.
І гасиш в стосунках довіри маяк. У морі лиш
холод та злива...
Зостались на серці порізи й рубці,
Ти гоїш їх терпкістю літа,
Реальність шепоче: “Постій. Зупинись!”...
Не хочу її розуміти.
Розлука – підступна і хижа змія, Розкрила
пащеку, як кобра.
Та це лише сон був. Вставати пора... У
пам’яті злинув твій образ.
Готуєш на кухні ти пасту й глінтвейн,
Металіки чути акорди,
Зрадлива реальність. Натисну на “play”,
Розлука за нас договорить...
Анна Шпилевська
Przeszłość była, nie można o niej zapomnieć. Kiedyś w szlubie były i dobre momenty też. Stary wiersz... Dzięki, Michał, za tłumaczenie. Ten wiersz jest trudny naprawdę..
Komentarze (18)
Dziękuję, Grażynko. Michał, jestem pod wrażeniem
twojego talentu! Wysyłam ci czasem nagranie poezji,
jak ja ją interpretuje) dobrego dnia!
W tłumaczu Google'a jest możliwość odsłuchania
zapisanego tekstu. Zawsze zanim się biorę za
tłumaczenie - wklejam ten wiersz do maszyny i
odsłuchuję nie zastanawiając się nad treścią. Wybieram
ten wiersz, który mi ciekawie brzmi.
Też uważam, że rozłąka może potęgować uczucie.
Bardzo życiowy wiersz,
pozdrawiam Aniu serdecznie :)
Tak, ma pani racje, przykro, ze pani wnuki daleko
mieszkaja((pozdrawiam ciepło
Aneczko, można kochać kogoś, nawet gdy dzielą
kilometry. Moje wnuki mieszkają daleko ode mnie a ja
kocham je całym sercem i za nimi tęsknię. Rozłąka
tylko potęguje uczucie, jakim ich obdarzam.
Miłego popołudnia życzę :)
I zarazem baaardzo dziękuję) Armina tez Lubie, nic
nie moge ze sobą zrobić;) https://youtu.be/_yujIIcvFpk
Jakby ktoś jeszcze go lubił tu czy Tiesto, piąteczka!
Byl trudny, pani Lariso. Teraz spoko.
jakby Michał nie chcial przetłumaczyć ten wiersz, ja
bym za niego zapomniałam))
Rozłąka to trudny czas...
Wszystko leci z rąk i wszystko jest nie tak...
Piękny wiersz!
Nostalgia chwyta za serce.
Serdecznie pozdrawiam
Pani Weno, bardzo mądre słowa. Ja nie mogę kochać
tych, ktorze mnie kochaja, bo musialabym sie
podzielić na kilka Annyczek. Ale ogolnie może i tak
O pomaganiu fakt. Na razie nikomu nie pomagam, bo
najpierw sobie trzeba pomóc
O przebaczeniu fakt..
Serdeczności dla mądrej pani
Ciekawy wiersz.
Zamiast komentarza:
Kwintesencja życia: "Kochaj i doceniaj tych, którzy
cię kochają. Pomagaj tym, którzy cię potrzebują.
Przebacz tym, którzy cię skrzywdzili". Nie
rozpamiętujmy - co by było gdyby...
Serdecznie pozdrawiam :)
Szadunko, pani Krystynko, dziękuję serdecznie
Posyłam serducha
To dawno było;) Ale prawda
Nie da sie przeszłości zmienić
Pani Krystynko.
Za Krystek.
Pozdrawiam serdecznie.
Jak go pisałam, to dokładnie takie miałam uczucia
https://youtu.be/hTWKbfoikeg
Uroczy wiersz iskrzący tęsknotą za bliskością,
miłością, za normalnością. Czytałam ze wzruszeniem.
Ślę moc pogody ducha:)