Gra
Niezdolna tak zagubiona
Nie mogę odnaleźć swojej ścieżki
Szukałam,ale nigdy nie widziałam
Odwrót od fałszu.
Chcę odetchnąć potajemnie.
Nie mogę znieść tego milczenia.
Wspomnienia,
których próbuję się
wyprzeć,
dzwonią w moim życiu.
Zmgam się z otchałnią pychy.
Poplątałam się pojedynczych myślach.
To życie nie jest w porządku
Jestem tak zmęczona tym graniem
Graniem z łukiem i starzałą.
autor
kasia_victor
Dodano: 2007-02-02 13:35:19
Ten wiersz przeczytano 581 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.