Gra fal

Na lśniącej tafli rzeki,
Co słońca promień gasi,
Żabie pływają skrzeki,
Na które sum się łasi.

Duża ich część w wiklinie,
Wśród tatarczanych liści,
Znalazła swe schronienie,
I tu ich los się ziści.

Wietrzyk w lekkim powiewie,
Zamącił taflę rzeki,
Fale mrugają w gniewie,
Jak chętne snu powieki.

Topik, co trwał w bezruchu,
W cleniu krzaka wikliny,
Teraz jest w ciągłym ruchu,
Strojąc przeróżne miny.

Dziękuję Grand za rzeczowy komentarz.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-05-20 09:46:32

Ten wiersz przeczytano 1233 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie