Gra w kosci zycia ze smiercia
Swiat czuje mój smutek
I zsyla deszcz obfity
Na szybach napis
Z kropelek ukryty
Wyczytuje w nim dość dziwne
Dla mnie wiadomosci
Ze życie ze smiercia
Gra zaciecie w kosci
Od tego kto lepszy
Zalezy dziś wiele
może i smierc okaze się
być Ci przyjacielem
Uchroni Cie od meki
Od bolu, cierpienia
może uratuje dusze
Od lez zadlawienia...
Tatusiu chetnie wyrzucilabym te kosci...
autor
wrzesniowa
Dodano: 2008-10-25 00:13:34
Ten wiersz przeczytano 805 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Wiersz niebanalny, smutny.
ja w podtekście wyczuwam wielką nostalgię....
- tęsknotę na tym USpadole za krajem ojczystym....
Dobry pomysł , dobrze ujęty w słowa.
takie pytanie - dlaczego autorka raz używa polskich
znaków a raz nie? potem powstają takie kwiatki jak
granie za ciecia... z szacunku dla czytelnika
proponuję się zdecydować na "z" lub "bez". poza tym -
ohydne rymy, aż skrzypią w zębach przy lekturze. no i
szyki przestawne - to już moje zboczenie, po prostu
nie lubię. treści nie oceniam, nie wypada mi.
Ciekawy pomysł na wiersz i swietny styl.
Znam takich którym najlepszym przyjacielem jest
śmierć. Dobry wiersz.
Bardzo ładny wiersz. Ciekawy pomysł.