Granice
To tylko górnolotne rozważania
kopuła sklepienia zamyka nas
i każe trzymać się ziemi
czujesz uniesienie
ale czy może być spokój
w adoptowanej przestrzeni
jedynie udręczony artysta
rozumie wszechświat
na opak
autor
marcepani
Dodano: 2016-01-27 19:20:21
Ten wiersz przeczytano 944 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
granice i refleksje
pozdrawiam
Coś w tym jest:)
Pozdrawiam serdecznie:)
punkt widzenia zależy od punktu patrzenia -
widzieć jak dziecko, żyć jak dziecko, to jest to :)
każdy ma inny punkt widzenia na pewne sprawy :)
pozdrawiam:)
Ciekawa forma na opak, może powinniśmy tak postąpić,
to być może coś by się zmieniło w tym kraju.
Pozdrawiam serdecznie:-)
tak, tylko artysta potrafi wszystko na wskroś
przenicować... :-)
świetna bezgraniczna refleksja:) pozdrawiam serdecznie
Ziemi się trzyma ciało,
lecz duch się unosi śmiało!
Pozdrawiam!
Mnie się podoba, taki inny
Pozdrawiam:-)
No i gdzie ta durna wolność?
Ps. Może zamiast "tylko udręczony" - "jedynie
udręczony"? Jak myślisz?
powiem szczerze, że to rozumowanie na nic;
wszechświat przecież nie posiada granic!
sami sobie granice codziennie wyznaczamy,
zwłaszcza gdy na opak za udręczonych się mamy..
...nie tylko artysta tak widzi świat...tylu dzisiaj
dziwaków...w tej adoptowanej przestrzeni, pod kopułą
sklepienia ziemi...czasami nas zaskakują swoją
wizją....pozdrawiam serdecznie
Podoba mi się:)
Ciekawie, niebanalnie:)
w adoptowanej przestrzeni czy może być spokój?
zależy od wielu sytuacji, póki co trzeba twardo stąpać
po ziemi