Grzech

W krzakach pod lasem,
Młoda para leży,
Niczym baranek,
On na niej bieży.

Po chwili zmiana,
To ona na nim,
Całując go w szyję,
odkrywa ramiona.

On też nie jest dłużny,
Odzienie zrzuca swe,
I wtedy miłość,
Granicznością wre.

On pieści ją czule
I tuli do siebie,
Wszyscy to słyszą,
Na ziemi i w niebie.

Stęknięcia miłości,
Rozkoszy fantazje,
Duszy nicości,
Rozpala pożądanie.

Nad rankiem różowym,
Zbierają swe rzeczy,
Wtuleni w siebie,
Tak ciepło – jak w niebie.

I idą do domu,
By powrócić jutro,
Miłości swej zaznać,
Krzykliwością nudną.

© romantic-girl

autor

romantic-girl

Dodano: 2006-09-23 13:08:20

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie