Grzech miłości

Właśnie tak zaczeła się ta bajka
On zaczoł, a ja niestety musze skończyć

Słysze szum fal
Ostatnie wakacje pod palami

Tuzin róż dostałam od niego na pożegnanie
Nic nie mówił...

Teraz stoje nad jego grobem w czarnej sukni

Nie musze nic mówic
Mój ból oddaje słowa

On zabrał miłość
On zabrał ją ze sobą do grobu

Niedługo do niego dołącze
Połącze się znowu nasze serca mroczne

Będę go tulić jak matka swe dziecko
W czarnym korzuchu

Nikt już nam nie stanie na drodze

Będziemy tak trwać miliony lat
Nie będziemy żałować za grzechy

Lecz on mnie zostawił...przed laty...
Jest warty grzechu

Bedziemy jak Adam i Ewa
Siedzili w grzechu miłośći

autor

księżniczka1

Napisany: 2008-04-25 Dodano: 2008-04-25 13:46:28

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie