Gwiazdka Nadziei

Tuż za moim oknem gwiazdka jasno świeci.
Cóż widzisz gwiazdeczko z nieba tam z wysoka?
Widzę miasta, ludzi, widzę śpiące dzieci.
Komuś samotnemu łza spłynęła z oka.

Potem gwiazdka mruga w geście pocieszenia.
Tak nie zawsze będzie, mówi bardzo czule.
Ale na jej dobroć słyszy głos westchnienia.
Nic się już nie zmieni, nic, a nic w ogóle.

Nie martw się już dłużej mój Ty przyjacielu.
I dla Ciebie kiedyś światło gwiazd zaświeci
Wszak w tym wielkim świecie samotnych tak wielu.
Kiedyś miłość serca żar w innym roznieci.

Ale cóż mi gwiazdeczko po próżnym czekaniu?
Wszak samym czekaniem człowiek się nie naje.
Ja tu ciągle marzę o wielkim kochaniu.
Zamiast tego kielich goryczy dostaje.

Ciągle słyszymy że kiedyś przyjdzie nasza pora, że kiedyś miłość zapuka do naszych drzwi, że nasz los się odmieni. To tylko słowa, gdyż każdy kolejny dzień przynosi nam tylko ból samotności. Wprawdzie w sieci mamy wielu przyjaciół, możemy porozmawiać, zwierzyć się ze swoich trosk, pożartować. Ale kiedy wyłączamy komputer zostajemy znowu sami w czterech ścianach.

autor

Andrzej

Napisany: 2006-08-02 Dodano: 2006-08-02 00:02:43

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie