Gwiezdny pył
Pyłem gwiezdnym sypnęło z nieba
Rozproszył się puch naszych spojrzeń
W powietrzu wiruje jakieś napięcie
Nie mogę zasnąć
Meteoryty spadają
Obładowane jak wielbłądy pustynne
Ludzkimi pragnieniami
I ja wysłałem jedno
W przestrzeń
Gdzieś tam do chmurzastego głosu
Czy orbita mego serca
Przetnie tor lotu
Twego wzroku
autor
Nemo
Dodano: 2008-06-13 00:40:57
Ten wiersz przeczytano 492 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Zachwyca mnie opis tego jednego, jedynego
spojrzenia...jak i całość!
bardzo ładny wiersz , ciekawy , piękne porównania .
piszesz oryginalnie. podoba mi się do porownywanie
milosci do przestrzeni kosmicznej. piekne pragnienie
"czy orbita mego serca.." czekam na nastepne liryki ;]