Haiku od 133-146

wiersz gwarowy

134.
Nieprosony gość
starość i jesień zycio
ni ma uciecki.

135.
Cierpienie matek.
Ten krzyk zagłusyć trudno.
Wszechświat ogłuchnon.

136.
Jest cierpliwo,ufno,
zno syćkie dźwiyrze,
istnieje jesce.

137.
To siostra wiary.
Krzese iskry ze świercek.
Nie boi się prowdy.

138.
Nie lękojcie się.
Syrzej dźwierze otwórzcie.
Zbawicielowi .
139
Bioło cyrwono
Obudź się i wylekuj,
z tyj trucizny.
140.
Kielo trza casu
jesce,coby wróciyła,
wiara w Boga.
141.
Ludzie Niniwy
cy byli grzyśniejsi
jako my dzisiok.
!42.
Mozes zerwać z
chłopem,grzychem,nałogem
w kozdej kwili.
143.
Bocmy jesieniom
ze przydzie cas kwitnienio
holnyk kwiotków.
144.
Ginący śnieg
odsłanio chojco,hole
doliny, trupy.
145.
Syćka fcom iść do
nieba.Ino nie fcom umrzeć.
Cy jest inne wyjście…
146.
Dokonanio ik
świadcom o mądrości i
potędze ducha.

autor

skorusa

Napisany: 2015-02-27 Dodano: 2015-02-27 14:46:18

Ten wiersz przeczytano 907 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie