happiness

I jak to się stało,
że wszystkie smutki znaczyły tak mało?
I jak mogło nam razem tak pięknie być,
tak, że ze sobą jedynie chcieliśmy żyć?

Czerwona bez kolców śliczna różyczka,
I mokra od deszczu w parku pusta ławka
na drugiej my w cudownej chwili trwamy
szepcząc do ucha jak bardzo się kochamy

I jak to możliwe, że wtedy oboje tego chcieliśmy
I aby tak już zawsze było bardzo pragnęliśmy

Gdy teraz sobie tak dalecy...

„To niemożliwe” mówimy
I nawzajem się prawie nienawidzimy...

autor

dorian gray

Dodano: 2007-09-16 08:04:32

Ten wiersz przeczytano 829 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie