Haracz

stąpała po pustym
chodniku
o tonach smutku
między bruzdami.
W ręku miała
radosny uśmiech
w torebce
roześmiane oczy.
paznokcie pomalowała
łzami
na czerwono.

Bo miała już dosyć
haraczu radości.
i tylko stukała
nieszczęśliwym obcasem
u lewego buta,
który był jej teraz
najbliższy.

Uciekła.

Ludzie nigdy nie wiedzą, że są szczęśliwi, wiedzą tylko, kiedy byli szczęśliwi Somerset Maugham

autor

Vinath

Dodano: 2007-03-02 17:17:41

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie