Herbata z Diabłem

To wiersz o pokusach z jakimi walczymy na co dzień, o tym, że jesteśmy słabi i często dajemy się skusić, ale też i o tym, że czasami wychodzimy cało z walki z grzechami:) oby tak dalej :)

Dziś dostałam zaproszenie
i ogarnęło mnie wielkie zdziwienie
na wieść kto adresatem gościny
podskoczył mi poziom adrenaliny.
Bo stworzenie, które raczy mnie w swoje progi ma ogniste oczy, ogon i rogi.
Więc ubrałam się na wizytowo,
nieco inaczej, może wystrzałowo.
Zapukałam do drzwi gorących
w ognistych czeluściach balansujących.
Powiedział 'proszę', zaprosił mnie do stolika...drgnęłam -'mnie? katolika?
Jego wzrok był bystry, przenikliwy, kuszący. On czegoś chce!
Zamiar na celu złego coś mający.
Może otruć? Zabić? Co on chce ze mną zrobić? Może udusić, przekląć albo pobić.
Ale ja jestem silna, się nie poddam
swej duszy nigdy mu nie oddam.

A po chwili pan w końcu podał mi cukier do herbaty
oh już nie słodzę- rzekłam,
ten wyprostował się garbaty.
W końcu trzasnął za mną drzwiami z echem,
miałam rację..nie wyszłam z kuszącym grzechem.

autor

Rockmanka

Napisany: 2006-11-05 Dodano: 2006-11-05 20:32:12

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie