Historia...

To historia samotności...
Jego życia i miłości...
On kochał, ona chciała...
Oto jest prawda cała...
Trzynastego marca połączyły się dwa serca...
W niepowtarzalnej nocy objęciach...
Razem połączeni, chcieli zostać tak na wieki...
Myśleli, że to przetrwa...
Lecz zgubne były marzenia...
Bo jedno z tych serc do innego ciągło stale...
Powiedziała, że nie umie, nie potrafi inaczej...
On odparł "Ja rozumiem..."
"Czekać będę teraz wieki, aż tej miłości zamknięte otworze powieki..."
Wciąż próbował, wciąż sie starał...
Lecz ona wyjechała...
Daleko za granicą na stałe pozostała...
On już nic nie może zrobić...
Ale czeka nieustannie...
Bo może kiedy wróci...
Wtedy coś się zmieni...
Znowu razem połączeni...
Będą kroczyć już przez życie...
Z tą miłością na wieki...

autor

Xavier

Dodano: 2006-07-14 09:24:55

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie