Historia z morałem
Roztargniony
może i przemęczony
lecz nigdy
nie zakochany
Stał każdej nocy
w tamtym miejscu
bez słowa
przyglądał się gwiazdom
Był najlepszy
we wszystkim co robił
lecz nie była to
miłość
Zawsze odkładał ją
na boczny tor
pnąc się w góre
doskonałości
Nadszedł mój czas
minęło tyle lat
mam piękną żone
cudowne dzieci
Wyglądam za okno
tak widzę go
ubrany w stylową
grafitową marynarkę
Spogląda ku gwiazdom
ma wszystko
o czym pragnął
Wszystko
prócz miłości
lecz na nią
było już za pozno
Nazajutrz pojawił się
Nekrolog
autor
Fabiano
Dodano: 2016-12-15 23:39:27
Ten wiersz przeczytano 467 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo mądra refleksja. Na może go rąk jak mnie żadna
nie chciała
Wszystko było ważniejsze od miłości więc wszystko
miał- oprócz miłości.
Patrzył, narzekał,
zbyt długo zwlekał...
i się doczekał.
Śmierci!