Z historii o człowieku...

Znałem człowieka, którego gryzło sumienie
i nie wiedział co dalej robić ma
poszedł do spowiedzi dostał rozgrzeszenie
jednak to za mało coś było nie tak

Nie miał nikogo, zawsze siedział sam
z nikim nie rozmawiał, zrobił coś złego
zaczął pić i ćpał, upadł na samo dno

Schował się przed światem
myślał że już będzie sam
lecz sumienie jest mu katem
dręczy go już tak od lat

Bo nie ważne gdzie by się schował
nie ważne jak mocno by próbował
Nie ukryje się...
Bo choć zakrwawione
Bo choć pozbawione słów
Serce towarzyszy mu...

Widocznie ciągle je ma

autor

juzio

Napisany: 2008-02-01 Dodano: 2008-02-03 13:26:48

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie