Humanista

Wiersz ten miałam umieścić w momencie ,gdy zdobędę chociaż dwa piórka,ale że do tego nie dojdzie zapewne nigdy,więc umieszczam go teraz.

Szukam kogoś takiego,
co by jednym słowem
oświecić umiał.

I aby w tym jednym słowie
zawarł wszystko to,
co w życiu jest najważniejsze.

Takiego,co nie przyznawałby się do kłamstwa,
bo go nigdy nie popełnił,
który przyznałby się,że nie potrafi kilku rzeczy
-choćby szydzić.

Co mówiłby tak,że Jego słowa mogłyby być
jednym wielkim mottem.

Co wstydziłby się sam siebie stojąc na przystanku,
słuchając potolszczyzny,
że wywodzi się z tego samego rodu
-człowieka.

Jest to mój hołd dla Wielkich Humanistów,szczególnie dla Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej.

autor

Surreal

Napisany: 2006-06-23 Dodano: 2006-08-27 00:01:18

Ten wiersz przeczytano 2321 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie