Hymn do mądrości

Do Ciebie wołam z głębin głupoty
Wspaniała, Wszechwieczna Mądrości!
Ty, którą byłaś przed Stworzeniem Nieba,
Która ludzi uczyłaś jak żyć na padole łez,
Która naszych ojców do chwały wiodłaś,
Sporów, waśni sama unikałaś.
Do Ciebie wołam, głodny Twoich Darów,
Które hojnie rozdzielasz Tym,
Co Cię przez całe życie szukają,
Która niszczysz i ośmieszasz zuchwalców,
Rozbijasz w proch ich orszak głupoty,
A łaknących Cię na piedestał wynosisz.
Matko wszelkich cnót i wartości!
Matko moich pięknych ideałów młodości!
Matko świata, w którym nie ma wojen,
Lecz miłość i prawda. Miłości –Ty jesteś pokojem!
Użycz swych darów nam tępym nieborakom,
Byśmy zmierzali ku chwalebnym czasom.

autor

Akmz

Dodano: 2006-08-17 09:31:45

Ten wiersz przeczytano 839 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie