Hymn maniaków Final Fantasy VII:AC

Dla wszystkich maniakalnych fanów Final Fantasy VII: Advent Children :)

Zmrużyli oczy zimne jak stal
Wiatr potargał ich srebrne włosy.
Zacisnęli pięści stając wśród skał
Przemówili cichym, lodowatym głosem.

Silnym ruchem poprawił miecz stary
Co pamięć poruszać miał wiecznie.
Zawrócił i odjechał, wzbijając kurz szary
I pragnął zapomnieć. Bezskutecznie.

Pod mury miasta wśród ruin skrytego
Wśród kurzu pustyni, gdzie ludzi tłum
Skierował się, a w oczach jego odbijało się niebo
Wciąż niepomny ciążącego nad nim fatum

Kolor mako w oczach srebrnowłosego lśni
Śledzi ruch blondyna z samotnej skały
Wyrwał miecz co w kamieniu ku pamięci tkwił
Uniósł dłoń a kamyki lekko zadrżały

Biała opaska zsunęła się z czoła
Odkrywając znamię, co zemsty jest narzędziem
Dziewczynka rozejrzała się dookoła
W oczekiwaniu na miłość, co w walce była orędziem

Za oknem szare niebo okrywało świat,
Smutne spojrzenie na zdjęciu stanęło
W ciszy rozbrzmiał głos niesłyszany od lat
I trzy słowa do słuchawki: Pamiętam Cię, yo

Przez pustynię mknie samotnie
Wzbijając kurzu tumany
Gnany przez szepczące sumienie
Nie wiedząc, że został wybrany

Srebrnooki braci do walki wysyła
Bestie przyzwawszy uśpione
I do walki ruszyli, a w złości ich siła
Oczy szałem przyćmione

ref:
Co dzień od nowa, nigdy na darmo
Poruszeni siłą własnej wyobraźni
Kochamy, podziwiamy, marzymy - tak samo
My - wierni fani Ostatniej Fantazji.

Dalsze części w przygotowaniu ;) Hymn stworzony przeze mnie na potrzeby www.finalfantasyac.ok1.pl

autor

Green Lonely

Napisany: 2007-04-30 Dodano: 2007-06-30 14:52:30

Ten wiersz przeczytano 856 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie