* * * (I znowu nic. Znów minął.)

:)) szczescia w Nowym Roku i nadal takich wierszy jak
dotychczas a to ze mija kolejny rok... no trudno...
nie zatrzymamy tego ale mozeby wniesc w kolejne lata
piekne wiersze:))

Wszystkiego Najlepszego z okazji Świąt Bożego
narodzenia i Nowego Roku!
Zyczę Ci też, żeby ta smutna melancholia ustąpiła
miejsca radośniejszemu spojrzeniu w przyszłość...może
doczekam się wiersza pełnego optymizmu?...z
serdecznymi pozdrowieniami...zofia.

z wiarą smieszną i słabą, która tak niewiele znaczy
wobec bezmiarów rozpaczy ludzkość potrzebuje sztafażu,
co tak dobrze wypunktowałeś. Chleba i igrzysk,
bachanalia nie starzejące sie i zdawałoby sie puste.
Jednak jak krwi puszczanie mają swoje znaczenia a
przynajmniej kontrapunktem są dla postaw rozciągająch
się od cynizmu przez zblazowanie, zgorzknienie po
obojętność. Daleki byłbym jednak od potępiania takich
postaw, o ile nie próbują narzucac sie lub nie są w
nadmiarze: są potrzebne, jak potrzebny jest kwas lub
goryczka. O treści szerzej sie rozpisałem, bo forma
jak zwykle bez zarzutu. Jednak nie sztuka jest
rozlewać atrament (czarne barwy malować). Tych
ostatnich zdań nie byłoby, gdyby nie dopisek o
ostatnim wierszu w tym roku; wolałbym widzieć Twórcę
również w optymistycznych melodiach. W tym wierszu
nie, on jest i powinien byc taki. Ale jeśli twórca,
poeta pisze tylko czarno iponuro to, przepraszam,
lepszym twórca jest motorniczy tramwaju, ten, nawet po
pogrzebie jednako prowadzi skład i- byc może, taki
właśnie skład był inspiracją wiersza o tramwaju co
wesoły odwozi nas do szkoły. Nie jest moją intencją
obrażanie, to chyba zrozumiałe; próbuję odwołać się do
poety by nie utozsamiając się z podmiotem lirycznym
spróbował odnaleźć coś pozytywnego w Przemijaniu

Wiersz......podobny do mojego o teraźniejszości.....i
przyszłości...... która się z przeszłości bierze,
także nie jest to pochwałą , nie mam cukru powiem
szczerze. Do księdza jam nie podobna, jeśli..... to
już zakonnica, a różnica tylko taka, że renoma tłum
zachwyca.

wiersz z dystansu do pospólnego entuzjazmu
noworocznego...i gdyby nie słowa "...te same pieśni
będą źródłem radości wobec rozpaczy, którą czasu
ucieczka..." można by rzec, że podmiot liryczny
bezdusznie komentuje...coroczny rytuał... tymczasem
przedstawia te fakty w kontekście "rozpaczy po
upływającym czasie" ...zdradzając swój pesymistyczny
nastrój...a może nawet nieznaczne
poirytowanie...Ogólnie wiersz z wszelkimi zasadami
sztuki... bardzo ładny, harmonijny, w słowie, rymie i
rytmie.

Życzę, by Twoja wiara nie była śmieszna i słaba,
ponieważ staniesz kiedyś na granicy rozpaczy.
Błogosławionych Świąt Bozego Narodzenia !

Podzielam zdanie sael i niech tu ktos mi powie, ze
poezja, to aforyzmy, porownania i przenosnie, poezja-
to ty i my i wszyscy! Mialam szczescie zapoznac sie z
twoim ostatnim tomikiem Odyseuszu....zycze, bys dotarl
do wysp szczesliwych!

Lubię Twoje wiersze nie tylko z powodu umiejętności
przekazu myśli, ale także, a może zwłaszcza,
doskonalego warsztatu. Gratuluję.

ładny trzynastozgłoskowiec, może tylko pomyślałabym
nad innym tytułem ten jest aż nazbyt oczywisty,
...wszystkiego naj...i oby nowy był lepszy od
starego...

nie zależnie co sobie życzymy czas biegnie tak mówi
wiersz jak w kalejdoskopie a jednak zależy tylko od
nas aby ten następny był lepszy i tak trzymać Pięknie
w wierszu Pozdrawiam i do siego lepszego roku

bardzo melancholijny wiersz...takie myśli nas nachodzą
z końcem roku...oglądamy się wstecz..i ta nadzieja
...że będzie lepiej

Dzięki i wzajemnie. Dobrym wierszem go zakończyłeś, ku
przemyśleniom. Pozdrawiam serdecznie.

Niby jak zwykle, lesz nie to samo. Każdemu coś doszło
i czegoś ubyło. Niby tak mało ważne, lecz jednak
potrzebne, by refleksje uczynić ze swoich postępków,
czynów i spełnień. Niby nic nowego, a jednak; nowe
nadzieje, nowe plany, poprawy na lepsze. Niby nic
szczególnego, a przecież; nowe i zmienione już
życzenia, tym samym, jednak już innym ludziom. Niby
powtórka, lecz w innych już realiach życia. Niby nic,
lecz niech trwa tradycja. Dzięki za refleksje. Były,
są i będą zawsze potrzebne.

I znowu kolejny wiersz z Twojego, trzeciego już
tomiku, ten, ze sporą porcją pesymizmu i melancholii.
Napisany w ciekawy, nietuzinkowy sposób, jak i reszta
wierszy, warta polecenia.

Ach czemu tak pesymistycznie? Wszak tyle sie dzieje w
zyciu, na swiecie i to nie jest NIC. No chyba ze
czekasz na COS wyjatkowego... Szczesliwego :o)