Ich chwila...

Księżyc jasno świecący pośród ciemnej nocy.
Przy wyciu samotnego wilka rośnie w swej mocy.
Zakochanych dłonie w ucisku złączone.
Serca ich przez pocałunek na zawsze połączone.
Wilk do taktu piosenkę im skowycze,
Oni w myślach pogrążeni, zakochani w tej muzyce.
Żyją tylko dla siebie, dla swoich uczuć szalonych.
Dla marzeń dalekiej przyszłości, jeszcze nie niespełnionych.
Wierzą w siebie, wierzą w to uczucie, co razem zrodzili.
Bez niego po oziębłym globie osobno błądzili.
Teraz razem przy przytuleni przy blasku księżyca.
Obiecują sobie miłość dom końca ich bycia.

Emil wiesz ze się strasznie boję. Mam tylko nadzieje ze nie zranisz mnie tak jak inni...

autor

N!kusia

Napisany: 2005-08-06 Dodano: 2005-08-06 12:50:03

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie