Idę

Idę drogą ciemną wybistą

Co rusz cierń ostry wbija się we mnie

O kamienie niewdoczne potykam się

Upadam i powstaję znowu

Ileż jeszcze razy się podnieść zdołam

I drogę dalszą pokonać będe w stanie

Drogę która prowadzi

No właśnie gdzie?

Do czego?

W miejsce jakie?

Być może jest to droga końca nieznająca

Droga wiecznej walki

Upadków ciagłych i powstań

Aż do końca dni mego żywota

A może na jej końcu jest

marzeń mych spełnienie

Może na końcu drogi tej

jesteś Ty moja miłości

Moje życie

...T.n.z.:-*...

autor

grzes1971

Dodano: 2007-06-30 23:39:24

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie