Ideał
Leżeć cicho w trawie,
Myśli swoje gubić,
Maczać nogi w stawie,
Wszystko, wszystkich lubić!
Siedzieć gdzieś na ławce,
Ludzi obserwować,
Nie myśleć o niczym,
Czasu nie żałować.
Kiedy przyjdzie pora
Skrzydła swe rozłożyć
Nie - ludzi rozgrzeszyć,
Długi im umorzyć.
Wiedzieć kiedy wysiąść
Kiedy wsiąść należy,
Jeśli trzeba - przysiąść!
ALE ZAWSZE WIERZYĆ!
autor
Luiza Mattoni
Dodano: 2005-04-11 07:04:08
Ten wiersz przeczytano 578 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.