Idealizuję siebie sam.
Idealizuję siebie sam,
bo kogo tak uwielbiać mam,
jak własną , marna tą istotę.
która nie męczy swym kłopotem.
Koloryzuje siebie sam,
ubieram w kwiatki barwnej treści,
bo kogo tak doceniać mam,
i móc to wszystko w jednym zmieścić.
Faworyzuję siebie sam,
pochwalam ile tylko mogę,
bo komu to uwierzyć mam,
brnąc w życia słusznej treści drogę.
Także hamuję siebie sam,
umniejszam własne dokonania,
bo czemu to zachwalać mam,
będąc ofiara zakłamania.
Idealizuję siebie sam,
tym odpychając pychy zło,
i marna karmię, bo istotę,
która nie darzy swym kłopotem.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.