idź

Idź.
I nie mów więcej, że jesteś, będąc nieobecnym.
Zniknij mi z oczu, oddychać pozwól,
zostaw kawałek siebie,
zabierz cząstke mnie.

Nie mów, że chcesz, tak chcąc-nie-chcąc.
Cholerna apaszka, nie te perfumy, nie ten stolik.
Wiesz, pomyłka co do oceny zdarzeń, siły spojrzeń i słów.
Błędne wnioski.
Dziwne noce, puste dni, nie ten sens.


Nie wiem, czy nadal chce.
Zapytaj.

Proszę.

autor

papier-i-nektarynki

Dodano: 2006-11-02 23:32:13

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie