III. „Po rozstaniu” (z tryptyku...

Miłość, powinna być mocna jak drzewo,
miłości powinno dać się dojrzeć.

Więc moja miłość do Ciebie nie była nie była miłością.
Myślałem, że przyniósł ją słowiczy śpiew serca.
Stąd moje dni plecione tęsknotą
wieńczyły modlitwy o siłę i odwagę,
potrzebną do wypowiedzenia w twoją stronę
najprostszych słów.

Lecz nieodwzajemniona raniąc, nie zabiera ze sobą
tego co należy do niej.
Zostawia jakby w spadku kamienie wspomnień,
o które czasem potyka się dusza.

Ja jednak nie poczułem ukłucia żalu,
łza nie podzieliła mojego policzka,
nie zwiększyła się ilość pisanych elegii.

Jedynie wstydzę się samego siebie
o to, że nie sprostałem roli mentora.

autor

utkanyzmarzenia

Napisany: 2014-08-22 Dodano: 2014-08-22 08:40:45

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie