Ile bym dała, by nie było dnia...
dzień też jest piękny, ale to nie to samo, co cicha noc...
Każdy dzień chcę pokochać tak jak noc.
Jak cichą, spokojną noc...
Ile bym dała by nie bylo dnia?!
By nie bylo tego szumu, tego zła!
Tylko nocą poznaję mą prawdziwą duszę,
moje własne JA...
tylko noc pokazuje mi kim jestem:
zapatrzona w niebo,
rozmarzona wśród gwiazd...
Tylko noc zna moją osobowość
i tylko dzięki niej poznaję samą siebie-
moje własne JA!
Ile bym dała, by nie było dnia...
autor
mila07
Dodano: 2006-12-17 13:14:35
Ten wiersz przeczytano 538 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.