Imaginacja czy real
demagogia kwiecistych słów
płynąca potokiem iluzji
ani nie ogrzeje na mrozie
ani nie ochłodzi w spiekocie
iluzoryczne opary radości
niczym mgła o poranku
staje się postrzegana nierealnością
przez różowe okulary
chwilowe złudzenie w słońcu
oczekiwanego obrazu marzeń
to falująca fatamorgana
całkowicie zamazuje wypatrywane
przystanął na drodze donikąd
połamane drogowskazy
tworzą chaos dla podróżujących
porzucone okulary
leżą na poboczu pośród kamieni
pokryte kurzem zapomnienia
nawet noc bez gwiazd
plącze nogi ciemnością
nie pozwala pokonać słabości
27.08 – 28.08.2015.
Komentarze (43)
Kto nie lubi marzyć, bujać w obłokach, ale powrotna
ziemię czasem potęguje szarość realu. Za to w podróż
do marzeń możemy wsiąść ile razy potrzebujemy.
Wiersz ładny refleksyjny, zmusza do odszukanie gdzie
się jest :)
Próbujemy sami siebie oszukiwać, lecz to wszystko na
próżno. Dobra jak zawsze ciebie refleksja. Pozdrawiam
Karolu.
Czasami dobrze jest popatrzeć na otoczenie przez
różowe okulary ale kiedy pojawią się na szkiełkach
rysy należy jak najprędzej wrócić do realu.
Karolu, serdecznie pozdrawiam.
Melancholijnie, trochę smutno, wydaje mi się że to
obraz zwątpienia i niepewności...
pięknie jak zwykle "zmuszasz" do refleksji...czasami
lubię, wręcz kocham imaginację (a już na pewno
Lennona):) pozdrawiam Karolu
różowe okulary ale tylko w czasie upałów choć czasem
trzeba je założyć by się odizolować fakt że patrzy się
przez nie inaczej pozdrawiam ...
Bez okularów życie jest inne kłaniam się
Shizuma - okulary niech obierają marzyciele a
zdejmują realiści pozdrawiam
Ewuszka - Ewo piękne dzięki
serdeczności
PLUSZ 50 - różowe czy inne kolory szkieł okularów to
tylko chwilowe postrzeganie to właśnie iluzja - jesli
potrafimy patrzeć rzeczywiście postrzegać to patrzmy
nawet najczarniejsze można wybielić - tak myślę
dziekowności
NOCNYMOTYL - to także prawda - często uciekamy od
rzeczywistości w iluzje w marzenia w mglę wyobraźni -
bo tam czujemy sie lepiej i wszystko jest łatwiejsze -
dziękuję za Twoje ciepłe słowa
pozdrawiam otwartym sercem
jestem tylko sobą - zawsze
pozdrowionka
Iluzja, złudzenie...Tak często chcemy,...oszukujemy
się.To wszystko z tęsknoty, z bólu, z brakiem
pogodzenia...Cudowny życiowy "motyl" pełen refleksji i
prawdy.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-) Potrafisz
dotrzeć głęboko, szacunek.Jesteś wielki.
zakładając okulary na oczy
wszystko zależy od ich mocy
my jednak nieraz liczymy
że przez nie zmarłego żywym ujrzymy...
(tak myślę)
+ Pozdrawiam serdecznie
Zatrzymałeś ciekawym wierszem Karolu
Okulary stają się bezużyteczne w prawdziwym życiu.