w imię (nie)przyjaciół

dziecięcy pokój jak cela marzeń
puchowa maskotka – drewniana wywrotka
skalp niewinności obnażony ciałem
dożywotnio skazane w nie pamięć

w-nie-pa-mięć

przed upadkiem szczelnym słoikiem na skałę
obracam świat wokół siebie - jestem draniem
mechaniczną kroplą smak życia słodką
w łasce przyjaciół drażnię przed kagańcem

waruj myśl

fałszywością zmuszamy do kłamstwa szale
koślawe litery upadły same – w zasadzie białe
nie było nic – listów, zdjęć, zapachów
niech tak pozostanie

odetchnę rozbijając wolność
spray-oddechem na murze

autor

Kraina Latarek

Dodano: 2005-08-12 18:51:14

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie