Impresje
W lesie kora przyciągała
ślimaki muchy i pleśń
mech rudział od słońca
przemykały drzewa
trzaskały gałęzie
na tle przyrody
nie widać człowieka
chociaż tak samo
rozpada się zasklepiony
w uczuciach
smutku
w przepychaniu dnia
...
Na obrazie Vermeera
kobieta z uśmiechem
pisze list
nie wiadomo do kogo
milczy o tym trzy wieki
autor
ILL
Dodano: 2012-06-07 09:58:56
Ten wiersz przeczytano 1261 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
też jesteśmy cząstka przyrody
super te dwie impresje:)
pozdrawiam:)
zapomnieliśmy, że i my jesteśmy cząstką przyrody...
Smutny wiersz o przemijaniu,z uśmiechem do
przeszłości.
Pozdrawiam.
Wiersz pełen zadumy jak obraz Vermeera.
Pozdrawiam :)
Dobry wiersz, ILL :)Podoba sie. Z chociaz - uciekla
kropka nad z.
Fajna impresja - właściwie dwie w jednym - podoba mi
się wiersz bardzo :) Pozdrawiam ciepło