Infostrada nut
Annie German
każdy horyzont ma kres, lecz mój nie
kiedy ku niemu zdążam – ucieka
w pośpiechu przede mną, nie doczekam
kresu, mizernym pyłkiem się czuję
lecz kiedy śpiewam wpatrzona w błękit
na chwilę jak kadr się zatrzymuje
bo stara dusza we mnie, co wcieleń
wiele już miała - nirwany sięga
codziennym rytmem zwykłych wydarzeń
klucz wiolinowy byłby granicą
między tym, co na zewnątrz a wewnątrz,
jedyną zwiewną melodią trwania
bo słyszę twój głos, łaskoczą nuty,
jak włosy które na fotografiach
starych wychodzą z ram złotą falą
i delikatny uśmiech co wstrzymał
oddech zegarom. diodą się świecę
zieloną, pełna przestrzeni wolnej
mknę wyobraźni światłowodami
w dialogu między życiem a śmiercią
odgłosy różnych światów dochodzą
i już nie myślę o tym w swoich snach.
że muzyka mieć może metrykę
po horyzontu odwrotnej stronie
jadgrad
Komentarze (3)
dobry utwór na tak
pięknie o Annie German :)
ładnie
Anna German zawsze myli się z Gepert
jak też mocny głos zachwyca
szkoda tylko iż na chwilę
jak życie między śmiercią
jak też 'a jeśli złotem
jest milczenie'
to dlaczego dusza płacze
jeśli 'oddechem' powinien człowiek
bo gdy się ma to co się kochało
to w biedzie nie zostawia
nawet kiedy mówi się ;kocham cię życie' ale w życiu
trzeba jeszcze mieć miłość nie tylko
wolną przestrzeń dla chwały w:)