Inna

dla wszystkich, którzy kiedyś w jakikolwiek sposób czuli się "inni"

Nigdy nielubiana
wręcz odrzucana.
Już od lat tak trwa
sama jak roślina.

Pewnego dnia
płacz,smutek.
Ktoś był,lecz odszedł
znów sama...

Ciągła walka o przetrwanie
wegetuje.
Przeżyje czy nie.
nikt tego nie wiedział.

Nagle coś zaiskrzyło,
pojawił się ktoś.
Oznaczał promyk światła,
w długim,ciemnym tunelu.

Mówili: brudy,szkuty, oni
nie przestawali,płakali
lecz razem,coś między nimi błysnęło.
Może iskierka nadziei i przyjaźni.

Czas nieustannie płynie
a oni nadal razem
chcą ze sobą być i przetrzymują wszystko
płacz,krew,łzy...on wytrzymał

Ją zabili
nie słowami
tym razem czynem
teraz on wegetuje-wytrzyma?

autor

*Mała*

Dodano: 2004-08-25 13:42:20

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie