INNE NIEBO

serc małych skulonych w dłonie,
dwadzieścia trzy było,
mnożone przez ręce dwie, przez wielokrotność,
dały rozpaczy i bólu tyle,
co świętojańskich ogni w nocy,

niezdolnych do picia ze źródeł,
dwadzieścia trzy ich było,

z łąki białej, pełnej dzwonków białych,
odeszły serca,
noc odcięła im drogę,
spod ziemi głębokiej jak studnia,

wierszem serca śpiewają rapsod,
cicho, ciszej, żałosnie.

autor

HANA

Dodano: 2006-11-29 20:15:18

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie