LEJTMOTYW...

w moi domu milczą drzwi,
głuche na dwa spusty,
na słomiance stare wiadomości
bo ja

wyjechałam w góry,
wyżłobiłam palcem im korony,
nad przepaściach położyłam dachy,
w wierchach odnalazłam szlaki do tej siódmej góry,
która skryła w sobie siedem rzek

albo

poszłam na niedzielny spacer,
trochę pogadałam o jesieni,
parasolem rozmazałam zmarszczki po kałużach,
nazbierałam liści złotych,
na ozdoby pod choinkę

w moim domu milczą okna,
głuche na dzwonienie deszczu,
w progu rozrzucone stare listy
bo zapewne

poszłam szukać maja,
wiosna za daleko do mnie miała,
w oknach drzemią bratki i azalie,
nie podlane przez miesiące całe,
zaś na ławie nie dopite – dwie dymiące kawy

albo

słońce mnie ukryło w cieniu drzewa,
światłem tak kierował wicher,
że mnie uniósł w nowia,
prawo sobie nadał takie,
z akceptacją z mojej strony

gdyby w domu mnie nie było,
nie otwieram drzwi i okien
to zapewne

tańczę w rytm melodii na wzór walca,
na orbicie niespełnienia,
po wertepach mlecznej drogi,
z pręgi zorzy sklejam kąty,
dwa profile przystające.

autor

HANA

Dodano: 2006-11-14 18:20:54

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie