Introspekcja
Wnikam w głąb siebie. Czy warto -
szczerze?
Może odnajdę nowe pacierze
Ile w człowieku drzemie człowieka?
Czy kiedyś Panie na mnie zaczekasz?
To, co spisane w dziesięciu prawach
tutaj na ziemi sobie zostawiam.
Taki niezbędnik na długą drogę.
Jak wędrowałam? - Kiedyś mi powiesz.
Ale na razie, dopóki tętni,
pozwól - pobiegnę pomiędzy mięty.
Jeszcze nacieszę oczy rumianem,
a potem chętnie przed Tobą stanę.
autor
magda*
Dodano: 2017-05-16 09:06:36
Ten wiersz przeczytano 1028 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Witaj. Myślę, że nasz dobry Pan, chce abyśmy cieszyli
się życiem. Jeśli tylko nie krzywdzimy nikogo, wtedy
mięta i rumianek, jest jak najbardziej właściwa. Moc
serdeczności.
Bardzo mi się podobają Twoje refleksje w tym wierszu:)
Pomysłowe, pozdrawiam serdecznie.
spiszmy się jeszcze
a nie spieszmy tam...
+ Pozdrawiam :)
Takie refleksje każdy z nas chyba snuje, każdy
dostanie z życia rachunek,
lecz póki ono trwa trzeba się nim cieszyć no i może to
co złe, zamienić na lepsze, by później ten rachunek
taki srogi nie był...
Dobry wiersz, jak zwykle:)
Pozdrawiam.
tutaj tak pięknie właśnie wiosna roztoczyła swój urok
...tam zawsze zdążysz:-)
pozdrawiam
Wspaniałości a jeszcze ta mięta rumianek dobrze się
czyta takie słowa..milusiego dnia
Piękny jest spokój jaki masz w sobie.
Podoba się.
Pozdrawiam :)
podoba sie,
troche zbieznie z Grotolazami krzemanki:)
pozdrawiam
Wchodzenie w siebie... opowiadanie o tym... Bardzo mi
sie podoba.
Jedynie rym szczerze- pacierze - rani moje ucho
nieco;)
pozdrawiam Madziu:)
Komentarz poniżej odnosi się do Twojego poprzedniego
wiersza. Nie wiem jakim cudem znalazł się tutaj:)
Dzisiejszy także mi się podoba.
Miłego dnia:)
Piękny wiersz, widocznie złodziej myślał tak samo i
nie mógł oprzeć się pokusie:( Miłego dnia magdo* :)
Nie spieszmy się za wcześnie tam na górę.
Mnie się "tam" również
jeszcze nie spieszy
zatem niech każdy
tutaj się cieszy:)
Pozdrawiam:)
podziwiam pozdrawiam