Iść
"Iść".
21.12.2012r. Piątek 17:03:00
Iść
Za Tobą słońce moje
I Tobie oddać wszystko
To jest to, czego tak bardzo pragnę.
W ciepłym domu
Przedświąteczny czas,
Który jest tak w sam raz.
Niezła szopka,
Bo domowa szopka
Święta nadchodzą
I przebaczenie
Znów ma inne, lepsze znaczenie.
Sąsiad uśmiecha się do sąsiada
I nie dlatego,
Że ekipa filmowa
Niczym skrzat za choinką się chowa.
Bombkowa fabryka
Już czas zamówień zamyka.
Teraz najwyższy czas
By w Niebie i na Ziemi
Zrodziła się wspólna więź.
Iść w stronę pierwszej gwiazdki
Niczym trzej mędrcy,
Niczym pastuszkowie,
Niczym Ci wszyscy,
Co za Gwiazdą Betlejemską podążali.
Powstaje czas pustynnej słodyczy,
Ale nim on nadejdzie
Najwyższy już czas kolędować
I iść w stronę otwartych bram,
Gdzie stoi cień zupełnie sam.
Komentarze (1)
Przyłożyłeś się do tego wiersza, ciekawe refleksje.
Dobrze się czytało.
Pozdrawiam.