Iść przed siebie...
Szczęśliwa jestem,
że mogę iść
przed siebie.
Każda chwila
to nowa szansa.
Nieważne, czy
niebo błękitne,
czy chmurne.
Czy słońce świeci,
czy deszcz pada.
Kocham wiatru
koncertowanie.
Pełne magii wschody
i zachody słońca.
Szmaragdowe lasy,
łąki kwieciem pachnące.
Wszystko wokół
radość sprawia.
Piękno odsłania,
duszę uspokaja.
Czar przyrody
umila każdą chwilę.
Żywot nasz jest krótki,
szkoda czasu na smutki.
autor
@Krystek
Dodano: 2019-05-15 08:07:42
Ten wiersz przeczytano 910 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zawsze zmierza z przygodą i właściwie godny sposób.
Tak, to prawda, że szkoda czasu na smutki.
Pozdrawiam.
"Szczęśliwa jestem,
że mogę iść"
I ja często to powtarzam, że dobrze jest wstać,
zobaczyć nowy dzień i chodzić...
Pozdrawia serdecznie :)
Żywot nasz jest krótki,
szkoda czasu na smutki.- wspaniale! Nic ująć, nic
dodać!