IsTnIeNiE

Wśród ludzkiej bieganiny, ja stoję w miejscu i krzyczę:
„jeśli nie chcecie już normalnie żyć, to w bezsilności gnijcie!”
Kupujcie, sprzedajcie, chodźcie, biegnijcie, jedźcie, pijcie i śpijcie!
Trwajcie w swej nieświadomości, którą niesłusznie nazywacie życiem.

Popełniacie ogromny błąd, jeśli myślicie, że w ogóle żyjecie.
O nie! Wy nie żyjecie. Wy co najmniej nie do końca istniejecie.
Was i wszystkie wasze dokonania, fala boskiego gniewu zgniecie.
A skoro jesteście martwi to już nic z tym zrobić nie możecie!

Staliście się martwi za życia-jesteście żywymi trupami.
Krztusicie się wyimaginowanymi martwego życia obrazami.
Nawet nie zauważycie momentu, w którym zostaniecie sami.
I w pojedynkę walczyć będziecie musieli ze swoimi marami.

Kończę swój wywód, przez wasze zniechęcenie przestaję krzyczeć.
I tak ja koniec-zastanówcie się, jak wygląda wasze „życie”.
Zastanówcie się nad swoją egzystencją i spróbujcie pomyśleć:
„człowiek powinien nauczyć się żyć, a nie tylko istnieć…”

autor

skajbeeek

Napisany: 2007-10-09 Dodano: 2007-12-15 08:19:56

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie