Ja

Wczoraj
Byłam ptakiem nie mogącym wznieść się do góry,
Nietrwałą beznadzieją, co płonie ogniem słabości,
Istotą bez marzeń i próżnym człowiekiem.

Dzisiaj
Jestem miłosnym spojrzeniem, bez cienia niepewności,
Powodem Twych westchnień i chwilą bezradności,
Nadziei westchnieniem, kuszącym uniesieniem.

Jutro
Będę zapachem spokojnej starości.
Zmarszczką na ciele,
choć wewnątrz wciąż piękną,
tą młodą iskierką o wielkiej miłości.

autor

Mała Marzycielka

Dodano: 2010-09-26 19:42:24

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie