Ja
Ja-niczym Aniołek z Rogami
przez innych głęboko gdzieś wyśmiana.
Przez wielki świat brnę
niczym mały robaczek
przez niezliczone hektary pól,
omijając przeszkody, które nieraz mnie
przerastają.
Znam imię swe,
lecz po co mi one
skoro nie wiem, kim jestem.
I mimo uśmiechu na mej twarzy
tracę nadzieję,
że kiedyś poznam słodki smak
szczęścia...
autor
Aniołek_Rogaty
Dodano: 2007-05-29 18:00:05
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
treść twojego wiersza pokazuje smutną rzeczywistość
21wieku. ludzie są wytykani i poniżani. najbardziej
ci "inteligentniejszy". temat wiersza jest mi bliski.
Extra powiązanie wiersza z Twoim bejowym nickiem.
Jeśli chodzi o głębszą treść, to mam nadzieję, że to
szczęście szybko Cię odnajdzie ;]