A ja jestem tak samotną osobą...
Stoję sama...
W tłumie...
Krzyczę...
Płaczę...
Ale nikt mnie nie rozumie...
Przechodzą wszyscy obojętnie obok...
Nikt nie poda dłoni...
Nikt nie przytuli...
I nie pomoże...
Sama w tłumie...
Bezradna...
Zagubiona...
I nie widzę już sensu...
Sensu życia...
Tyle ludzi w koło...
A ja jestem tak samotną osobą...
Nie wierzę że mnie dostrzeżesz...
Więc...
Niezauważalnie znikam...
autor
... NaDiA ...
Dodano: 2007-09-04 14:23:07
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Hmm fajny i ciekawy wiersz, co prawda pesymistyczny no
ale coz.
czasami są dni kiepskie ... ale jutro na pewno wyjrzy
znowu słonce ... )))