Ja już umieram

Ej.Bóg wie kiedy i co - a póki ciesz się każdą chwilą
i pisz.

...nadzieja jeszcze tli się...szczery rachunek
sumienia, dlaczego tak jest...to da inne spojrzenie
ina życie i na ssśmierć, to też da siły do walki i
lepsze...a słowa...ja już umieram...to jak skazaniec
rzcze w celi śmierci...
Grand! Tyś tu potrzebny, twórz, publikuj, czytaj,
komentuj...resztę zostaw za sobą...
Pozdrawiam...

Moim zdaniem wiersz bardzo poważny.
Człowiek był jak drań- no cóż, myślę, że to był wolny
wybór podmiotu.
Bądź zawsze zdrów- a co innego można powiedzieć?
W momencie śmierci rzeczywiście stajemy się inni, ale
to nie znaczy, że lepsi, bywa różnie.
Niesamowita ilość dramatyzmu, ale takie też bywa
życie.
Pozdrawiam.

Dlaczego mi to robisz i mnie straszysz...wiersz jak
pożegnanie w pięknych słowach napisany...pozdrawiam
serdecznie.

Nie umieraj, jeszcze tyle wyzwań, ale i ja mam takie
myśli, bo cóż warte to życie, ale póki tu i teraz ,
cieszmy się, że uszczknęliśmy śmierci kolejną sekundę,
a Pan Bóg wie kiedy nas powołać. Świetny, pełen
dramatyzmu wiersz☺

Aj tam, aj tam, gdzie to się spieszyć. Bez wielkich
słów małe znaczą więcej. Wola swawoli czy chcemy, czy
nie. A radość? Wokoło. Tylko brać garściami. Z
miłością może trochę trudniej, ale...dla chcącego :-)
A Bóg ma poważniejsze sprawy na głowie, dajmy mu
odetchnąć.
Proponuję wiersz przerobić na optymistyczny. Słowa
mają wielkie znaczenie, to one nas kształtują.