ja, prawdziwa

...

pióro cięższe od stali
papier nie przymujący atramentu
oczy widzące tylko ciemność
i palce odmawiające posłuszństwa

sumienie palące jak ogien
serce krwawiące
i ból...

zły potwór niszczący marzenia
niespełniona miłość
mające trwać na wieki

potworem jestem ja
niszcząca nasza miłość
deptająca nadzieje na jutro

siałam spustoszenie w Twoim sercu
napawając się jego smutkiem
spijając każdą wyciśniętą łze

spalona na stosie
wśród swoich grzechów
zostawiłam tylko blizny w Tobie...

autor

niepozorna

Napisany: 2005-08-24 Dodano: 2005-08-24 20:22:50

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie