Ja wierzyłem swemu sercu

Przyrzekałem – przyrzekałaś

Wielokrotnie tobie szeptem serca mówiłem
Ty to swym sercem zawsze słyszałaś
Powtarzałaś sercem te samem słowa
Ze sobie wierności ty mnie, ja tobie dochowam

Ja wierzyłem swemu sercu, ze szczerze szepcze
Słyszałem i twoje, były piękniejsze – lepsze
Ustami w ciszy głośno tobie krzyczałem
Ze w swoich uczuciach tobie będę stały

I twoje słowa o swym uczuciu mnie otulały
Wierzyliśmy bo w granicie wykute zostały
Swoje przyrzeczenia patykiem pisałem
Na brzegu morza, fale je zabrały

Ty haftem słowa stroiłaś na kanwie
Ustami na płatkach kwiatów je kreśliłaś
Owiał nas wiatr swym ciepłym tchnieniem
Uniósł w nieznane płatki z przyrzeczeniem

Żyjmy oboje dla miłości, nie wykrzykujmy haseł
Poświęćmy jej nasze życie, wszystkie jej chwile
Szanujmy miłość, nie doszukujmy się skazy
Bądźmy sobie życzliwi, każdego dnia wiele razy

Doznawać miłości na jawie, nawet niech by nam się śniła
Miłość ta pierwsza i ta ostatnia jest przynależna duszy
Okażmy szacunek, odtrąćmy egoizm i wtedy żadna siła
Naszej miłości, przyjaźni, nikt nam nie skruszy


Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2023-04-25 Dodano: 2023-04-25 11:52:12

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie