Jak co roku
Niewinne wiosenne kwiaty
Główki podnoszą do słońca
Jeszcze listki jak z waty
A już pragną gorąca
Wiosenne powietrze jak balsam
Leczy zimowe rany
Serce radość rozpiera
Wątłe życie rumieńców nabiera
Budzi się martwe dotąd życie
Przebija gleby twarda skorupę
Słychać już pierwsze serca bicie
Życie życie życie….
autor
Martysia07;)
Dodano: 2010-03-21 08:37:21
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Wiosną rodzi się życie i miłość... tylko aura nie
sprzyja. Wiersz bardzo mi się podoba. W oczekiwaniu na
ciepło, pozdrawiam serdecznie :) B.G.
Ciekawie o wiośnie:)
Czekano na wiosenne słońce,ale do życia więcej
potrzeba,a taki optymizm jak w Twoim wierszu to
ciekawy i potrzebny atut miłości i życia...powodzenia
Pięknie przedstawiłaś budzącą się do życia przyrodę.
Pozdrawiam serdecznie.
to wiosna tak tętni radością
wiosna a z nią ciepło, kolory, budząca się przyroda i
nadzieja, która dodaje nam sił i chęci...pozdrawiam
Wiosna, wiosna, wiosna :)..Ciepły wiersz.. M.
"życie życie życie"... i żyć się aż chce :)))
Pozdrawiam cieplutko :)))
..budzi się znowu zaspane życie..a mego serca głos już
słyszycie...miłego dnia ...kwiatowa dziewczyno...
Wiosna budzi życie...życie jest piękne...Chwytajmy
szczęście w dłonie i cieszmy się nim...ciepły wiersz
budzi radość :)
w wierszu czuć jak rodzi się życie ... pozdrawiam
może w końcu słoneczko wszystko odmieni, z taką
nadzieją i oczekiwaniem od Wiosny.