Jak dotyk
Promień uśmiechu jak ciepły dotyk
dłoni na skruszonym ciele
zostań prawdą
tak łatwo potem wybaczyć
a gdy kalendarz pogubi
wszystkie kartki
przeznaczone na istnienie
jak odtrącony gołąb
sfrunę z parapetu czasu
W przestrzeń dotychczas nieznaną
Zostań prawdą
przecież tak pogania nas czas
autor
Xenia1
Dodano: 2016-09-26 21:46:48
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Pięknie .. promień i uśmiech ..
Interesujące
Jeszcze raz dziękuję :))
Wena miło słyszeć źe się do czegoś przyczyniłam.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
'Promień uśmiechu jest jak dotyk dłoni':)
Twój wiersz Xeniu ogrzewa serce i duszę :)
P.s.
Dziękuję bardzo za wgląd do mojego wierszyka
'Wyznanie' dzięki Tobie wprowadziłam zmiany mając
nadzieję, że teraz jest ciut ładniejszy.
Serdecznie pozdrawiam.
Mms dziękuję za poświęcony czas. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Zostan prawda. - glebokie Xeniu.Milego
dnia
Ewcia Kosim, Ba Mal, Anna, dziękuję Wam za
komentarze. Pozdrawiam serdecznie.
gdy kalendarz pogubić- chyba bez "ć".
Czas rzeczywiście pogania
kalendarz pogubi, w przestrzeń Ładnie:))Pozdrawiam:))
czas nas pogania, to prawda. Pozdrawiam Xeniu